در عصر صنعتی شدن، ساعت قدی برنجی نیز به طور فزاینده ای به هدف تولید انبوه تبدیل شدند. در آلمان، جنگل سیاه به مرکز تولید ساعت تبدیل شد.ها، البته نمایشگرهای دیجیتالی زمان و راه حل های هنری و خلاقانه دیگری نیز وجود دارد که به بیننده امکان دیدن زمان را می دهد.
برای اینکه یک ساعت کار کند، به یک منبع تغذیه نیاز دارد. از آنجایی که منبع تغذیه سراسری در دوره صنعتی شدن نیز اجرا شد، ایده راندن ساعتهای ساعت با کمک موتور الکتریکی بدیهی بود.
به عنوان مثال، موتورها برای باد کردن ساعت در ساعتهای برج، برای به حرکت درآوردن تنظیمکنندهها با تکانههای الکترومغناطیسی یا همگامسازی سیستمهای ساعت مورد استفاده در ترافیک راهآهن مورد استفاده قرار میگرفتند.
اما از چه زمانی ساعت های مچی مدرن هستند؟ اولین ساعتهای جواهرات، که از راه دور شبیه به ساعتهای مچی امروزی بودند، در اوایل قرن نوزدهم ساخته شدند. در نیروی دریایی، به طور کلی در ارتش، با خلبانان و ورزشکاران، مزایای ساعت مچی فشرده به سرعت شناخته شد.
هنگامی که جان هاروود ساعت اتوماتیک را در سال ۱۹۲۳ اختراع کرد و شرکت رولکس اولین ساعت مچی ضد آب را با Oyster افسانه ای وارد بازار کرد، دیگر نمی توان از پیروزی ساعت مچی جلوگیری کرد. در اوایل دهه ۱۹۳۰، دو سوم کل ساعت های فروخته شده ساعت های مچی بودند.
نقاط عطف بیشتر در توسعه اندازهگیری زمان مدرن، اختراع ساعت کوارتز در سال ۱۹۲۱ و ساعت اتمی بود که برای اولین بار در سال ۱۹۴۹ استفاده شد و استانداردهایی را با دقت چشمگیر تعیین کرد. از دهه ۱۹۶۰، ساعت های رادیویی نیز بسیار محبوب شده اند.
ساعت ها معمولاً یا با وزنه، فنر ساعتی یا با استفاده از منبع تغذیه مستقیم از شبکه برق یا باتری تغذیه می شوند. درایوهای وزن به راحتی ساخته می شوند و بنابراین به عنوان ساده ترین شکل تامین انرژی در نظر گرفته می شوند. با این حال، زمان اجرای آنها بسته به جرم محدود است. ساعتهای دندهای که با وزنه کار میکنند باید به صورت دستی یا الکتریکی پیچ شوند.