فوم رولی ورزشی معمولاً با استفاده از روش گرمازا “خود برآمده” ساخته می شوند که در آن ایزوسیانات با یک مولکول آب واکنش می دهد و گاز دی اکسید کربن تولید می کند.
در مقابل، دمای بسیار گرم مانع از سفت شدن سریع فوم می شود و در نتیجه در هنگام سرد شدن از بین می رود. هر روش پردازشی می تواند چندین ویژگی ساختار فوم را با تنظیم پارامترهای روش تولید کند.
علاوه بر این، افزودنی ها به روش های مختلفی بر ساختار فوم ها تأثیر می گذارند که بستگی زیادی به نحوه تعامل ماده افزودنی با مواد حجیم و عامل دمنده دارد.
به عنوان مثال، یک افزودنی که به عنوان یک عامل هسته‌زا عمل می‌کند، معمولاً اندازه سلول‌های متوسط فوم را کاهش می‌دهد. بنابراین کسر سلول بسته کاهش می یابد.
بخش‌های بعدی به بررسی عمیق مواد خاص می‌پردازد و نمونه‌هایی از ساختارهای فوم مبتنی بر زیست را ارائه می‌دهد. روش‌های پردازش و افزودنی‌ها در چارچوب مواد مبتنی بر زیستی مربوطه به جای جداگانه مورد بحث قرار خواهند گرفت.
این بررسی بر روی برخی از محبوب‌ترین مواد زیست‌پایه برای تولید فوم، پلی‌اورتان‌های زیستی، سلولز و پلی (اسید لاکتیک) (PLA) تمرکز خواهد کرد.
به طور معمول، عواملی که می توانند ساختار فوم را تغییر دهند عبارتند از دما، پارامترهای اختلاط، فشار، زمان، انتخاب مواد دمنده و مواد افزودنی.
برای مثال، اکستروژن می‌تواند کنترل گسترده‌ای بر ساختار نهایی از طریق تنظیمات در مشخصات دما، سرعت چرخش پیچ، انتخاب عنصر پیچ و غیره فراهم کند.
قادر به انبساط است و ساختار فوم در هنگام خنک شدن چقدر پایدار است. دمای بسیار پایین در قالب می تواند باعث شود پوست بیرونی فوم به سرعت سفت شود و از انبساط جلوگیری کند.
پلی اورتان های سنتی با اجزای مبتنی بر نفت ساخته می شوند: پلی ال ها و ایزوسیانات ها. پلی اورتان های پایه زیستی عمدتاً با استفاده از پلی ال های زیست پایه سنتز می شوند.
0
