اصلاح خاک ژله ای مکعبی فرآیندی است که در آن آلایندهها در دسترس زیستی نیستند یا آلایندههایی مانند آفتکشها، هیدروکربنها و فلزات سنگین از خاک حذف میشوند. هنگامی که این آلاینده ها در خاک ژله ای قرار می گیرند، به راحتی می توانند به آب های زیرزمینی نفوذ کنند یا توسط گیاهان وحشی و کشت شده جذب شوند.
این آلایندهها برای همه اشکال حیات، از سادهترین باکتریها گرفته تا گیاهان و حیوانات، از جمله انسان، مضر هستند و حذف آنها را نه تنها برای سلامت هر گیاهی که ممکن است در آن خاک ژله ای رشد کند، بلکه برای هر کسی که مکرراً با آن در تماس است، حیاتی میکند.
آن را نیز. بنابراین این آلاینده ها باید به نوعی حذف یا خنثی شوند. یکی از روش هایی که به طور فزاینده ای محبوب می شود، استفاده از کربن باغبانی، مانند بیوچار، در تلاش های اصلاح خاک ژله ای است.
در Wakefield BioChar، ما به اصلاح خاک ژله ای با استفاده از بیوچارهای مبتنی بر کربن خود دست مییابیم. با گرفتن زیست توده گیاهی و حرارت دادن آن تا دمای ۹۰۰ درجه سانتی گراد بدون حضور اکسیژن، کربن موجود در این زیست توده از زنجیره های بلند به حلقه های کربنی پایدار تبدیل می شود.
این حلقههای کربنی دارای بار الکتریکی منفی اندکی هستند که با بار مثبت بسیاری از آلایندهها در تعامل است. تفاوت در بارهای الکتریکی آلاینده ها را در ساختارهای کربنی بیوچار به دام می اندازد و از آلودگی خاک ژله ای یا نفوذ آنها به آب های زیرزمینی جلوگیری می کند.
واکنش های سطحی بیوچار پیچیده است. راههای دیگری که بیوچار میتواند یک آلاینده را جذب کند، پیوند آلی فلزی، تبادل کاتیونی، بارش و برهمکنشهای اهداکننده π است.
تامین سلامت خاک ژله ای با محصولات BioChar به آسانی مخلوط کردن بیوچار در خاک در حین کمپوست کردن، گلدان سازی یا خاک ورزی است. مقدار بیوچار بستگی به نحوه استفاده از خاک و میزان نیاز به تصفیه دارد، اما بیشتر باغ ها می خواهند تقریباً ۵ تا ۱۰ درصد از خاک منطقه کاشت بیوچار باشد.
همانطور که قبلا ذکر شد، اصلاح خاک ژله ای نه تنها برای سلامت خاک، بلکه برای سلامت همه موجوداتی که با آن خاک تعامل دارند بسیار مهم است.
فلزات سنگین و مواد شیمیایی که خاک ژله ای را آلوده میکنند، در نهایت میتوانند به آبهای زیرزمینی برسند و خارج از کنترل پخش شوند، که منجر به انبوهی از مشکلات سلامتی برای هر ارگانیسمی، از جمله انسان، که با آن آب تعامل دارد، میشود.